bg
Chcę wiedzieć o...
Strona główna
Orzeczenia
Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 20 września 2013 r.

Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 20 września 2013 r.

Dodano: 2014-11-20

Rozszerzona prawomocność wyroku uznającego postanowienie wzorca umowy za niedozwolone i dokonany na jego podstawie wpis w rejestrze prowadzonym przez Prezesa UOKiK nie implikują w sobie związania sądu w sprawach dotyczących innego przedsiębiorcy, nawet jeżeli kwestionowane w takim postępowaniu postanowienie wzorca umowy ma tożsame brzmienie, co postanowienie wcześniej uznane za niedozwolone i wpisane do rejestru postanowień wzorców umowy uznanych za niedozwolone (art. 479[45] § 2 k.p.c.).

Taka interpretacja skutków wynikających z art. 479[43] k.p.c. zasadnie przyjmuje, że tożsamość brzmienia postanowienia wzorca umowy uznanego za niedozwolony i brzmienia postanowienia, którym posługuje się we wzorcu umowy inny przedsiębiorca, nie zawsze implikuje w sobie tożsamość treściową tych dwóch postanowień, ustaloną w oparciu o dyrektywy wynikające z art. 65 k.c. oraz art. 385 k.c. Kontrola postanowienia wzorca umowy nie odbywa się bowiem in abstracto i zawsze powinna uwzględniać także pozostałe postanowienia konkretnego wzorca umowy (art. 385[2] i art. 385[3] k.c.).
(II CSK 708/12)

Pliki do pobrania

sn_ii_csk_708_12_uzyczenie_auta_a_odszkodowanie_z_ac_2.pdf

Artykuły powiązane

Spotkanie z Polską Izbą Ubezpieczeń dotyczące projektu rekomendacji w zakresie dystrybucji ubezpieczeń

3 kwietnia 2025 roku w siedzibie Urzędu Komisji Nadzoru Finansowego odbyły się rozmowy z przedstawicielami Polskiej Iz...

Problemy z e-Doręczeniami, a terminy podatkowe

Ministerstwo Finansów wyjaśniło w komunikacie, że o dochowaniu podatkowego terminu w systemie e-Doręczenia decyduje data...

Sąd: Dyscyplinarka za brak badań była nieuzasadniona

Sąd Rejonowy w Człuchowie (wyrok z 20 grudnia 2024 r., sygn. akt IV 471/24) uznał, że pracownica nie naruszyła pods...