Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 19 stycznia 2016 r. (sygn. akt II FSK 2657/13) orzekł, że poczęstunek dla kontrahentów może być kosztem podatkowym, bo jego głównym celem nie jest budowa pozytywnego wizerunku firmy.
W rozpoznawanej sprawie spółka często gościła u siebie kontrahentów. Z tego powodu regularnie ponosiła wydatki na catering lub zakup artykułów spożywczych. Niewielki poczęstunek był też oferowany podczas szkoleń związanych z działalnością spółki. W przypadku organizacji szkoleń odpłatnych, catering był wliczany w cenę kursu. Oprócz tego spółka zapraszała kontrahentów na spotkania biznesowe. Odbywały się one w restauracjach, gdzie rachunki były opłacane z pieniędzy spółki. Spółka ujmowała wszystkie te wydatki w kosztach podatkowych. W jej opinii wydatki związane ze spotkaniami biznesowym lub szkoleniowymi nie klasyfikowały się do wydatków na reprezentację, których nie można odliczać zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Spółka tłumaczyła, że tylko wytworne i wystawne imprezy budują wizerunek spółki, a spór dotyczył kosztów zakupu produktów tj. kawa, mleko, soki, woda, herbata, słodycze, owoce, kanapki. W ocenie przedsiębiorstwa taki poczęstunek był wymagany przez savoir-vivre. Spółka uznała też za podatkowy koszt wydatki na opłacenie biznesowych lunche’y. Argumentowała, że zaproszenie klienta do restauracji nie jest wydarzeniem nadzwyczajnym, stanowi skromny poczęstunek, podczas którego rozmowa toczy się wyłącznie wokół spraw biznesowych.
Według Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu spółka może zaliczyć do kosztów jedynie wydatki ponoszone w związku z organizacją odpłatnych szkoleń, gdzie kosztami obciąża się kursantów. Pozostałe wydatki stanowią wydatki na reprezentację. Dyrektor przypomniał, że nie istnieje zapis jakoby wydatek o takim charakterze nosił znamiona wystawnego lub okazałego, wystarczy, że sprowadza się do przesłanek dobrego reprezentowania firmy, które może przybierać formę odpowiedniego ubioru pracowników, wystroju firmy i sposobu goszczenia kontrahentów.
Podobnie orzekł Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim. W toku postępowania Sąd odwołał się do wyroków innych sądów i słownikowej definicji reprezentacji. Innego zdania był Naczelny Sąd Administracyjny. W uzasadnieniu wyroku powołał się na uchwałę 7 sędziów NSA (sygn. akt II FSK 702/11), zgodnie z którą wyłączeniu z kosztów podatkowych podlegają wyłącznie wydatki na zakup usług gastronomicznych, których jedynym (głównym) celem jest tworzenie lub poprawa wizerunku firmy na zewnątrz. Na podstawie tej uchwały NSA uznał, że żaden z ww. wydatków ponoszonych przez spółkę nie spełniał takich celów, w związku z czym może zostać odliczony od przychodu.
