Jak już wskazywaliśmy w jednej z wcześniejszych publikacji, agenci ubezpieczeniowi i brokerzy ubezpieczeniowi, na podstawie odpowiednio art. 69 i 70 ustawy o dystrybucji ubezpieczeń, podlegają kontroli w zakresie zgodności ich działalności z przepisami prawa, a w przypadku brokerów – także stanu majątkowego. Jednym z obszarów podlegających badaniu przez KNF jest dokumentacja związana z działalnością gospodarczą prowadzoną przez agenta/brokera.
W takim wypadku KNF może badać m.in.:
1. Strategię dystrybucyjną (jeżeli taki dokument istnieje). Dokumentacja tego typu nie jest obowiązkowa, jeżeli jednak zostanie stworzona, wówczas powinna opisywać modele dystrybucji przyjęte przez agenta/brokera, wskazywać na docelową grupę klientów, do których dystrybutor kieruje swoją ofertę oraz określać ofertę produktową.
2. Opis struktury organizacyjnej – jest to dokument szczególnie istotny w przypadku podmiotów wchodzących w skład grup kapitałowych. Opis struktury powinien wskazywać na powiązania pomiędzy poszczególnymi podmiotami oraz role, jakie we wzajemnej współpracy odgrywają poszczególne podmioty z grupy.