Sąd Apelacyjny w Warszawie w wyroku z dnia 9 lutego 2012 r. (sygn. akt VI ACa 1472/11) uznał za niedozwolone i zakazał stosowania postanowienia o treści:
„Podwyższenie składki regularnej w wyniku indeksacji nie powoduje podwyższenia sumy ubezpieczenia i górnego limitu sumy ubezpieczenia począwszy od rocznicy polisy następującej po osiągnięciu przez ubezpieczonego wieku 60 lat.”
Sąd Apelacyjny stwierdził, że Sąd I instancji błędnie przytoczył w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku art. 824 k.c., który rzeczywiście dotyczy ubezpieczeń majątkowych, to uchybienie to nie ma żadnego wpływu na rozstrzygnięcie. Umknęło skarżącemu, że w § 1 ust. 2 pkt 6-7 OWU zdefiniowano sumę ubezpieczenia jako sumę pieniężną określoną w umowie ubezpieczenia, będącą podstawą ustalenia wysokości świadczenia ubezpieczyciela. Określono także górny limit sumy ubezpieczenia, definiując go jako maksymalną sumę ubezpieczenia, obliczoną przy uwzględnieniu wysokości i częstotliwości płatności składki regularnej, wieku, płci, ubezpieczonego, zakresu ochrony, stanu zdrowia ubezpieczonego, charakteru wykonywanej pracy, trybu życia ubezpieczonego oraz innych czynników mogących mieć wpływ na ocenę ryzyka, określoną w umowie. W ten sposób sam pozwany powiązał proces indeksacji z wysokością sumy ubezpieczenia i górnego limitu sumy ubezpieczenia. Nadał również tym pojęciom treść uzasadniającą przyjęcie, że nie stanowią one głównych świadczeń stron, ale określają granicę odpowiedzialności skarżącego.
Zdaniem Sądu II instancji, nie jest również istotna dla rozstrzygnięcia, podnoszona w apelacji kwestia, czy pozwany może indeksować składkę bez powiadamiania o tym konsumenta. Istota problemu tkwi bowiem w tym, że dokonanie tej indeksacji nie powoduje podwyższenia sumy ubezpieczenia i górnego limitu sumy ubezpieczenia w przypadku konsumenta, który ukończył 60 lat, zwiększając obciążenie finansowe konsumenta i nie zapewniając w zamian żadnego ekwiwalentu. Wzrasta zatem zobowiązanie ubezpieczonego, a maleje zakres odpowiedzialności towarzystwa ubezpieczeń. Jest to tym bardziej istotne, że indeksacja dotyczy tych klientów, których już łączy z pozwanym umową ubezpieczenia. Uiszczali oni przez pewien czas składki, inwestując w ochronę ubezpieczeniową i uiszczają je w coraz większym rozmiarze, a w zamian ochrona ta jest słabsza. Trafnie zatem uznał Sąd Okręgowy, że dochodzi wówczas do zachwiania równowagi kontraktowej, a sama sporna klauzula wypełnia przesłanki określone w art. 385 [3] pkt 22.
Oceny powyższej klauzuli nie zmienia wskazywany przez pozwanego kontekst całego wzorca umowy, a konkretnie par. 21 ustęp 1 OWU. Wskazać bowiem należy, że zakwestionowane OWU nie dotyczą tylko ubezpieczenia na życie. Zgodnie z par. 2 zdanie drugie OWU w przypadku zawarcia dodatkowych umów ubezpieczenia przedmiotem ubezpieczenia może być również zdrowie ubezpieczonego. Przez brak indeksacji sumy ubezpieczenia i górnego limitu sumy ubezpieczenia konsument, który uiścił podwyższoną składkę nie może liczyć na wyższe świadczenia ze strony pozwanego. W tym wypadku natomiast świadczenie ubezpieczeniowe nie jest wypłacane jedynie w wypadku śmierci konsumenta osobie uposażonej, ale samemu konsumentowi. Dodatkowo wskazać należy, że zasadę wyrażoną w spornej klauzuli pozwany określił arbitralnie bez jakikolwiek indywidualizacji sytuacji zdrowotnej konsumenta.
