Projekt założeń do ustawy o zmianie ustawy o kredycie konsumenckim

W dniu 27 maja 2015 r. Rada Ministrów opublikowała projekt założeń do ustawy o zmianie ustawy o kredycie konsumenckim (dalej: „projekt”), autorstwa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów (dalej: „UOKiK”), który przewiduje zmiany mające usunąć wątpliwości interpretacyjne, które mogą wpływać na nieprawidłowe praktyki przedsiębiorców, a w konsekwencji na decyzję konsumentów co do wyboru optymalnej oferty kredytu.

Projekt uwzględnia m.in. konkluzje z Raportu UOKiK z kontroli przedsiębiorców udzielających kredyty konsumenckie w 2012 r. Jak wskazują autorzy projektu, celem nowelizacji jest wzmocnienie pozycji konsumenta na rynku kredytów konsumenckich, zwiększenie porównywalności i transparentności ofert kredytodawców oraz zwiększenie przejrzystości i precyzji przepisów ustawy.

Najistotniejsze zmiany uwzględnione w projekcie dotyczą w szczególności:

1. zakresu zastosowania ustawy poprzez doprecyzowanie wyłączenia zawartego w art. 4 ust. 1 pkt 3 tj. umów o świadczenie usług maklerskich zawieranych ze wskazanymi podmiotami;
2. definicji całkowitego kosztu kredytu zawartej w art. 5 pkt 6 lit. b poprzez literalne wskazanie, że koszty usług dodatkowych obejmują w szczególności koszty ubezpieczeń, jak również koszty niezbędne do uzyskania kredytu na oferowanych warunkach;
3. obowiązków informacyjnych związanych z reklamą kredytu poprzez:

1. doprecyzowanie, że przepis art. 7 ust. 1 dotyczy danych liczbowych, w szczególności stopy oprocentowania;
2. uzupełnienie obowiązkowych informacji o wskazanie możliwych do zastosowania rodzajów stóp oprocentowania – czy jest to stopa stała lub zmienna lub też zastosowanie mają obie te stopy;
3. wprowadzenie nowego uregulowania w postaci zobowiązania kredytodawcy do podawania konsumentowi informacji określonych w art. 7 w sposób co najmniej tak samo widoczny, czytelny i słyszalny jak dane liczbowe dotyczące kosztu kredytu;
4. zobowiązanie kredytodawcy do podawania w innych reklamach, tj. nie zawierających danych liczbowych o kosztach kredytu, rzeczywistej rocznej stopy oprocentowania w sposób co najmniej tak samo widoczny, czytelny i słyszalny jak pozostałe informacje, a także na podstawie reprezentatywnego przykładu;

4. obowiązków przedkontraktowych kredytodawcy poprzez doprecyzowanie ich treści, zakresu i czasu ich przekazania konsumentowi (m.in. liczne zmiany art. 13 ust. 1);
5. obowiązkowych elementów umowy o kredyt (doprecyzowanie przepisu art. 30 ust. 1 oraz art. 32 pkt 3);
6. znacznego przekroczenia salda na rachunku oszczędnościowo-rozliczeniowym (uzupełnienie art. 39 poprzez wskazanie, że konsument otrzymuje informacje niezwłocznie oraz że powinien otrzymać informację o wszelkich mających zastosowanie karach, opłatach lub odsetkach za opóźnienie);
7. wypowiedzenia umowy o kredyt odnawialny (doprecyzowanie w art. 42 ust. 2 poprzez wyraźne wskazanie, że kredytodawca ma prawo na trwałym nośniku wypowiedzieć umowę, z zachowaniem 2 miesięcznego okresu wypowiedzenia, jeżeli takie uprawnienie przewidziano w umowie);
8. wypowiedzenia prawa do dokonywania wypłat na podstawie umowy o kredyt odnawialny (zastąpienie możliwości wypowiedzenia umowy o którym mowa w art. 43 możliwością wypowiedzenia prawa do dokonywania wypłat, oraz doprecyzowanie terminu przekazania informacji o tym wypowiedzeniu);
9. kosztów, które konsument jest zobowiązany zwrócić kredytodawcy w przypadku odstąpienia od umowy (zmiana art. 54 ust. 4 poprzez usunięcie opłat notarialnych).

Projekt przewiduje również doprecyzowanie załączników nr 1, 2 i 4 do ustawy.

Nowe regulacje mają być stosowane jedynie do informacji przedkontraktowych przekazywanych konsumentom i do umów zawartych po wejściu w życie znowelizowanej ustawy. Projekt przewiduje krótkie, bo jedynie 30 dniowe vacatio legis.