Ustawa z dnia 11 września 2015 r. o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej (Dz.U. 2015 poz. 1844), wprowadziła dość istotne zmiany co do skutków przekazywania przez klienta zawiadomień i oświadczeń agentowi ubezpieczeniowemu.
Zgodnie z art. 30 ustawy, zawiadomienia i oświadczenia składane w związku z zawartą umową ubezpieczenia agentowi ubezpieczeniowemu uznaje się za złożone zakładowi ubezpieczeń, w imieniu lub na rzecz którego agent ubezpieczeniowy działa, o ile zostały złożone na piśmie lub na innym trwałym nośniku. Jednocześnie, zakład ubezpieczeń nie może wyłączyć ani ograniczyć upoważnienia agenta ubezpieczeniowego do odbierania zawiadomień i oświadczeń, o których mowa powyżej.
Zgodnie z treścią obowiązującego wcześniej art. 16a poprzedniej ustawy ubezpieczeniowej, zawiadomienia i oświadczenia składane w związku z zawartą umową ubezpieczenia agentowi ubezpieczeniowemu było uznawane za złożone zakładowi ubezpieczeń, w imieniu lub na rzecz którego agent ubezpieczeniowy działał.
Jak widać, w komentowanym przepisie doprecyzowano, że zawiadomienia i oświadczenia składane agentowi ubezpieczeniowemu będą uznawane za złożone zakładowi ubezpieczeń, w imieniu lub na rzecz którego agent ubezpieczeniowy działa, tylko wówczas gdy będą złożone na piśmie lub na innym trwałym nośniku (komentarz odnośnie tego czym jest trwały nośnik już wcześniej zamieściliśmy na beinsured).
