Art. 361. 1. Organ nadzoru może wydawać zalecenia w stosunku do zakładu ubezpieczeń i zakładu reasekuracji w celu:
1) zapewnienia zgodności działalności zakładu z przepisami prawa, statutu lub planem działalności;
2) zapewnienia trwałej zdolności zakładu do wykonywania zobowiązań;
3) zapobieżenia naruszaniu interesów ubezpieczających, ubezpieczonych i uprawnionych z umów ubezpieczenia;
4) zapobieżenia naruszaniu interesów cedentów oraz ubezpieczających, ubezpieczonych lub uprawnionych z umów ubezpieczenia podlegających reasekuracji;
5) usunięcia nieprawidłowości stwierdzonych w procesie nadzoru;
6) poprawy i wzmocnienia systemu zarządzania zakładu;
7) ograniczenia ryzyka występującego w działalności zakładu;
8) innym, określonym w ustawie.
2. W przypadku gdy zakład ubezpieczeń i zakład reasekuracji nie wykonają w wyznaczonym terminie zaleceń, o których mowa w ust. 1, organ nadzoru może, w drodze decyzji, zobowiązać zakład do wykonania tych zaleceń.
Art. 361 przyznaje KNF uprawnienie do wydawania wobec podmiotów nadzorowanych zaleceń, w ramach których Komisja może wymagać podjęcia albo zaprzestania określonych działań, bądź modyfikacji stosowanej przez nadzorowanego praktyki. Wytyczne wydawane są w związku z dostrzeżonymi przez organ nadzoru nieprawidłowościami w ramach jednego z obszarów określonych w ust. 1 pkt.1 – 8 komentowanego artykułu, a ich realizacja ma na celu przywrócenie prawidłowego stanu. Komentowany przepis określa zakres wydawanych zaleceń w sposób na tyle szeroki, że w praktyce mogą one objąć właściwie całe spektrum działalności zakładów ubezpieczeń i reasekuracji.
