bg
Chcę wiedzieć o...
Strona główna
Artykuły
NOWA USTAWA – rozkładanie w czasie wydatków z tytułu prowizji

NOWA USTAWA – rozkładanie w czasie wydatków z tytułu prowizji

Dodano: 2016-04-25

Zgodnie z art. 23 ust. 5 i 6 ustawy z dnia 11 września 2015 r. o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej (Dz.U. 2015 poz. 1844), w umowie ubezpieczenia na życie, jeżeli jest związana z ubezpieczeniowym funduszem kapitałowym, zawartej na okres nie dłuższy niż 5 lat zakład ubezpieczeń w zakresie wynagrodzenia pośrednika ubezpieczeniowego kieruje się zasadą równomiernego rozłożenia w czasie wydatków z tytułu prowizji pośrednika ubezpieczeniowego w okresie ubezpieczenia określonym w umowie ubezpieczenia, a jeżeli umowa jest zawarta na okres dłuższy niż 5 lat lub na czas nieokreślony zakład ubezpieczeń w zakresie wynagrodzenia pośrednika ubezpieczeniowego kieruje się zasadą równomiernego rozłożenia w czasie wydatków z tytułu prowizji pośrednika ubezpieczeniowego w okresie nie krótszym niż 5 lat.

Umowy ubezpieczenia na życie związany z ubezpieczeniowym funduszem kapitałowym generują na ogół wysokie koszty początkowe, a ich głównym składnikiem są koszty akwizycji. Wprowadzenie takiej regulacji – rozłożenia w czasie wydatków z tytułu wynagrodzenia pośrednika ubezpieczeniowego – w konsekwencji powinno się przyczynić do zmniejszenia kosztów początkowych, które wpływają m.in. na wysokość opłat likwidacyjnych. Warto jednak w tym miejscu wskazać, że przepis wyraźnie mówi o równomiernym rozkładaniu w czasie wydatków z tytułu prowizji, wyraźnie oddzielając prowizję od wynagrodzenia. Z kolei przepis art. 7581 Kodeksu cywilnego – mający zastosowanie do umów agencyjnych – stanowi, że jeżeli sposób wynagrodzenia nie został w umowie określony, agentowi należy się prowizja. Prowizją jest zaś wynagrodzenie, którego wysokość zależy od liczby lub wartości zawartych umów. To z kolei oznacza, że w umowie agencyjnej wynagrodzenie pośrednika może być ustalone w sposób dowolny i jedynie taki rodzaj wynagrodzenia, którego wysokość zależy od liczby lub wartości zawartych umów, powinien być uznawany za prowizję. W efekcie należałoby przyjąć, że obowiązek równomiernego rozkładania wydatków w czasie będzie dotyczył jedynie tych składników wynagrodzenia wypłacanego pośrednikowi, które są lub powinny być uznane za prowizję. Każdy inny element wynagrodzenia nie będzie podlegał ograniczeniom wynikającym z omawianego przepisu.

Warto też wskazać, że komentowane przepisy w ogóle nie odnoszą się do umów agencyjnych, a jedynie mówią o konieczności równomiernego rozkładania w czasie wydatków z tytułu prowizji w umowach ubezpieczenia. W konsekwencji należałoby założyć, że np. ewentualne opłaty zawarte w umowach ubezpieczenia, powiązane nawet pośrednio z wynagrodzeniem agenta, powinny uwzględniać równomierne rozkładanie w czasie prowizji. Jednocześnie jakikolwiek przepis prawa nie nakazuje w tej chwili stosowania podobnej zasady w umowach agencyjnych.

Artykuły powiązane

Meta ukarana 91 mln euro za naruszenie RODO.

Irlandzki organ ochrony danych (DPC) nałożył na Metę karę w wysokości 91 milionów euro za naruszenie przepisów RODO zwią...

Pracownica pojawiła się w pracy tylko raz, ale umowa była ważna

Sąd Okręgowy Warszawa-Praga w Warszawie, w wyroku z dnia 16 lipca 2024 roku (sygn. akt VII U 1229/23), stwierdził, że dz...

Brak określenia netto w ugodzie oznacza wypłatę brutto

W wyroku z 31 lipca 2024 r. (sygn. akt VII Pa 13/24), Sąd Okręgowy Warszawa–Praga orzekł, że w przypadku porozumienia mi...