| VI ACa 1545/12 | XVII AmC 3734/11 |
|
Przede wszystkim należy podkreślić, że pozwana niezasadnie powołuje się w uzasadnieniu apelacji na, zapomnianą – jej zdaniem przez Sąd Okręgowy – treść art. 385 ind. 2 k.c. Tymczasem w abstrakcyjnej kontroli wzorców umownych (a takiej właśnie kontroli dotyczy przedmiotowe postępowanie), jak słusznie wskazuje doktryna, przepis art. 385 ind 2 k.c. może być tylko odpowiednio stosowany. Ocena nie dotyczy wówczas określonego kontraktu, nie są więc uwzględniane okoliczności zawarcia umowy, a chwilą miarodajną dla badania przesłanek z art. 385 ind. 1 k.c. będzie data wytoczenia powództwa |
Sąd Okręgowy w Warszawie Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów uznaje za niedozwolone i zakazuje stosowania w obrocie z konsumentami:postanowień wzorca umowy o nazwie o treści:
a) „Art. 30 WYPŁATA Z RACHUNKU GŁÓWNEGO 6. Kwota wypłaty z rachunku głównego nie może być mniejsza od kwoty zawartej w Tabeli limitów i opłat, obowiązującej w dniu akceptacji wniosku o taką wypłatę, a jednocześnie nie może być większa od kwoty ustalonej na podstawie postanowień ust.7." |
