bg
Chcę wiedzieć o...
Strona główna
Klauzule abuzywne
Klauzula nr 4744 Miejsce rozstrzygania sporów

Klauzula nr 4744 Miejsce rozstrzygania sporów

Dodano: 2016-04-18
Publikator: Sąd Okręgowy w Warszawie

Sąd Okręgowy w Warszawie (sygn. akt Amc 1449/12) uznał za niedozwolone i zakazał stosowania postanowienia o treści: „Wszelkie spory wynikłe z tytułu wykonywania zobowiązań związanych z Promocją będą rozstrzygane przez sąd właściwy dla siedziby Organizatora konkursu.” Rozpatrywana sprawa dotyczyła akcji promocyjnej zorganizowanej przez Towarzystwo Ubezpieczeń w ramach promocji ubezpieczeń mieszkaniowych.

Sąd stwierdził, że przedmiotowa klauzula nakłada na konsumenta obowiązek zwrócenia się do sądu właściwego ze względu na siedzibę pozwanego w przypadku sporów wynikłych z umowy, a więc sprzecznie z zasadą wynikającą z art. 27 § 1 k.p.c.

Zgodnie z art. 34 zd. 1 k.p.c., powództwo o ustalenie istnienia umowy, o jej wykonanie, rozwiązanie lub unieważnienie, jako też o odszkodowanie z powodu niewykonania lub nienależytego wykonania umowy wytoczyć można przed sąd miejsca jej wykonania. Wynika stąd, że w takim przypadku powód może  skorzystać z właściwości ogólnej, ale również z właściwości wynikającej z miejsca wykonania umowy.

Sporny zapis pozwala na uznanie go za sprzeczny z treścią wskazanych wyżej przepisów. Ustala on bowiem właściwość sądu w praktyce zawsze na korzyść pozwanego przedsiębiorcy wówczas gdy będzie występował on po stronie pozwanego, jak i wtedy gdy sam będzie występował jako powód. Tymczasem może się okazać, iż według przepisów o właściwości przemiennej konsument mógłby wybrać sąd właściwy ze względu na swoje miejsce zamieszkania, czy położenie banku. Wskazać bowiem należy, iż w ramach jednego stosunku prawnego może zachodzić właściwość kilku różnych sądów. Stosując zakwestionowaną klauzulę pozwany powyższy wybór konsumenta wyłącza.

Zgodnie z art. 46 § 1 k.p.c, strony mogą umówić się na piśmie o poddanie sądowi pierwszej instancji, który według ustawy nie jest miejscowo właściwy, sporu już wynikłego lub sporów mogących w przyszłości wyniknąć z oznaczonego stosunku prawnego. Sąd ten będzie wówczas wyłącznie właściwy, jeżeli strony nie postanowiły inaczej (aktualnie również – jeżeli powód nie złożył pozwu w elektronicznym postępowaniu upominawczym). Strony mogą również ograniczyć umową pisemną prawo wyboru powoda pomiędzy kilku sądami właściwymi dla takich sporów. Strony nie mogą jednak zmieniać właściwości wyłącznej (§ 2). W wyniku takiego zapisu umownego, jak kwestionowana klauzula, pozwany wyłącza więc właściwość miejscową przewidzianą w przepisach regulujących procedurę cywilną. Tak ukształtowana klauzula narusza treść art. 385 3 pkt 23 k.c, zgodnie z którym, w razie wątpliwości uważa się, że niedozwolonymi postanowieniami umownymi są te, które narzucają rozpoznanie sprawy przez sąd, który wedle ustawy nie jest miejscowo właściwy. Kwestionowana klauzula, niezależnie od sporu, narzuca jedną właściwość – sądu siedziby pozwanego. Zatem nie może ulegać wątpliwości, że klauzula ta kształtuje prawa i obowiązki konsumentów obowiązki w sposób sprzeczny z dobrymi obyczajami, rażąco naruszając ich interesy.

Sąd przypomniał, że w rejestrze klauzul niedozwolonych, prowadzonym przez Prezesa UOKiK, figurują klauzule o sensie identycznym z zakwestionowanym postanowieniem. Jedynie przykładowo można tu podać: 2263 ,2194, 2190, 1357.

Artykuły powiązane

Odszkodowanie za skażenie plonów przez sąsiada

Sąd Okręgowy w wyroku z dnia 15 maja 2023 r. (sygn. akt XXV C 384/22) orzekł, że nawet jeśli nie całe plony, a t...

Zmiany w zakresie postępowania wyjaśniającego przed Urzędem Komisji Nadzoru Finansowego

W dniu 29 września 2023 r. wejdzie w życie ustawa z dnia 16 sierpnia 2023 r. o zmianie niektórych ustaw w związku z zap...

Nowe Rekomendacje KNF dla zakładów ubezpieczeń dotyczące oceny odpowiedniości ubezpieczenia na życie z elementem inwestycyjnym

W dniu 15 września 2023 r. Komisja Nadzoru Finansowego przyjęła jednogłośnie Rekomendacje dla zakładów ubezpieczeń dotyc...