Sąd Apelacyjny w Warszawie w wyroku z dnia 18 marca 2008 r. (sygn. akt VI ACa 1091/07) uznał za niedozwolone i zakazał stosowania postanowienia o treści:
„[…] jest uprawniony do stosownego zmniejszenia odszkodowania lub odmowy wypłaty w całości, jeśli kierowca ubezpieczonego samochodu, ubezpieczony lub osoba działająca w jego imieniu, odstąpi od określonych w par. 19 wymogów, a w szczególności jeśli: 20.1 przyczyni się do powstania lub zwiększenia szkody”
Sąd Apelacyjny stwierdził, że wbrew ustaleniom Sądu Okręgowego, nie można uznać, iż treść zakwestionowanego postanowienia dotyczy jedynie sytuacji, w której ujemne skutki dotyczące wysokości odszkodowania mogą nastąpić jedynie, gdy nie zostaną zachowane wymogi z § 19. Zdaniem SA, językowa wykładania powyższego postanowienia wskazuje, że Towarzystwo jest uprawnione do odmowy wypłaty odszkodowania lub jego zmniejszenia, gdy osoba wskazana w przepisie nie dopełni aktów staranności wymienionych w § 19 , a w szczególności przyczyni się do powstania lub zwiększenia rozmiaru szkody.
Ponadto, Sąd Apelacyjny wskazał, iż określenie „a w szczególności” daje podstawę do przyjęcia, że zakreślony postanowieniem zbiór zachowań jest otwarty, ale także, że określenie to stanowi stypizowanie określonego zachowania, będące przesłanką do odmowy lub zmniejszenia świadczenia wynikającego z umowy przez pozwane Towarzystwo. Sformułowanie to w ocenie Sądu Apelacyjnego nie powinno budzić wątpliwości, że podstawą do zmniejszenia lub odmowy wypłaty świadczenia (odszkodowania) jest przyczynienie się do powstania szkody lub zwiększenia jej rozmiaru.
