W dniu 14 maja 1990 r. przyjęto trzecią dyrektywę Rady nr 90/232/EWG. Dyrektywa ta dotyczyła zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do ubezpieczenia w zakresie odpowiedzialności cywilnej za szkody powstałe w związku z ruchem pojazdów mechanicznych. Dyrektywa ta przewiduje m.in., obowiązek państw członkowskich do podejmowania niezbędnych działań w celu zapewnienia, aby wszelkie przepisy prawne lub klauzule umowne zawarte w umowie ubezpieczeniowej, które wyłączają pasażera z ochrony ubezpieczeniowej na tej podstawie, że wiedział on lub powinien był wiedzieć, że kierowca pojazdu w chwili wypadku znajdował się pod wpływem alkoholu lub innego środka odurzającego, zostały uznane za bezskuteczne w odniesieniu do roszczeń takiego pasażera.
Artykuły powiązane

Odszkodowanie za skażenie plonów przez sąsiada
Sąd Okręgowy w wyroku z dnia 15 maja 2023 r. (sygn. akt XXV C 384/22) orzekł, że nawet jeśli nie całe plony, a t...

Zmiany w zakresie postępowania wyjaśniającego przed Urzędem Komisji Nadzoru Finansowego
W dniu 29 września 2023 r. wejdzie w życie ustawa z dnia 16 sierpnia 2023 r. o zmianie niektórych ustaw w związku z zap...

Nowe Rekomendacje KNF dla zakładów ubezpieczeń dotyczące oceny odpowiedniości ubezpieczenia na życie z elementem inwestycyjnym
W dniu 15 września 2023 r. Komisja Nadzoru Finansowego przyjęła jednogłośnie Rekomendacje dla zakładów ubezpieczeń dotyc...