Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 10 marca 2021 r. (nr 0111-KDIB1-1.4010.94.2021.1.NL) uznał, że usługi prawne nie zostały ujęte w katalogu usług niematerialnych, które podlegają ograniczeniom w prawie do zaliczenia ich do kosztów podatkowych. W konsekwencji, można je rozliczyć w pełnej wysokości.
W rozpoznawanej sprawie spółka komandytowa w prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej świadczyła usługi doradztwa podatkowego. Spółka należała do międzynarodowej grupy podatkowej, w ramach której współpracowała z podmiotami powiązanymi. Od jednego z takich podmiotów nabywała odpłatnie usługi wsparcia operacyjnego, w skład których wchodziły m.in. usługi prawne obejmujące takie czynności jak: wsparcie w projektowaniu wzorów różnych dokumentów prawnych, wewnętrznych i zewnętrznych umów, rozwój i utrzymanie bazy danych dokumentów prawnych, wewnętrzna pomoc prawna w sprawach klientów, w tym pomoc w przygotowaniach, negocjacjach i przeglądzie umów klienckich, wsparcie prawne w odniesieniu do restrukturyzacji, tj.: przejęć, wydzieleń i powstania nowych działalności gospodarczych oraz spółek czy doradztwo w sprawach prawnych.
W związku z nowelizacją ustawy o CIT, od dnia 1 stycznia 2021 r. spółkom komandytowym, mającym siedzibę lub zarząd na terytorium Polski, nadany został status podatnika CIT. Ustawodawca umożliwił jednak odroczenie uzyskania statusu podatnika CIT przez spółki komandytowe do 1 maja 2021 r. Z tego rozwiązania chciał skorzystać wnioskodawca. Spółka powzięła wątpliwość, czy po uzyskaniu statusu podatnika CIT od 1 maja 2021 r. – do nabywanych przez nią usług prawnych znajdzie zastosowanie art. 15e ust. 1 ustawy o CIT.
W ocenie spółki, ponoszone przez nią wydatki na nabycie usług prawnych nie mieszczą się w zakresie usług wymienionych w art. 15e ust. 1 ustawy o CIT, co oznacza, że nie podlegają ograniczeniom w prawie do zaliczenia ich do kosztów podatkowych. Uzasadniając swoje stanowisko, spółka wskazała, że usługi prawne nie zostały wymienione w katalogu usług niematerialnych, określonych w art. 15e ust. 1 ustawy o CIT. Nie stanowią one również usług podobnych do usług wymienionych w tym przepisie, w tym zwłaszcza usług doradczych.
Zdaniem spółki za prawidłowością tego stanowiska, w ocenie spółki, przemawia również fakt, że choć na etapie prac legislacyjnych w zakresie nowelizacji art. 15e ust. 1 ustawy o CIT w przepisie tym ujęto usługi prawne, to jednak na dalszym etapie tych prac zrezygnowano z objęcia przedmiotowych usług dyspozycją tego przepisu. W konsekwencji, z obecnego brzmienia art. 15e ust. 1 ustawy o CIT jednoznacznie wynika, że usługi prawne nie są objęte limitowaniem.
Organ podatkowy uznał stanowisko spółki za prawidłowe.
- Artykuł pochodzi z publikacji „Raport prawny”. Więcej pod linkiem.