Nowa ustawa o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej w art. 3 ust. 1 pkt 8 zawieray definiację EIOPA, mówiąc, iż jest to Europejski Urząd Nadzoru Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych, ustanowiony na mocy rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1094/2010 z dnia 24 listopada 2010 r. w sprawie ustanowienia Europejskiego Urzędu Nadzoru (Europejskiego Urzędu Nadzoru Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych), zmiany decyzji nr 716/2009/WE i uchylenia decyzji Komisji 2009/79/WE (Dz.Urz. UE L 331 z 15.12.2010, s. 48, z późn. zm.)
Czym jednak w praktyce jest Europejski Urząd Nadzoru Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych. Otóż jest to niezależny organ doradczy Parlamentu Europejskiego, Rady Unii Europejskiej i Komisji Europejskiej. Do podstawowych obowiązków EIOPA należą zapewnianie stabilności systemu finansowego, przejrzystości rynków i produktów finansowych, jak również zapewnienie ochrony ubezpieczających, członków funduszy emerytalnych i beneficjentów. Europejski Urząd Nadzoru Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych dąży do zapewnienia wysokiego poziomu skuteczności i spójności regulacji i nadzoru, uwzględniając zróżnicowane interesy poszczególnych państw członkowskich i różny charakter instytucji finansowych. Ponadto, organ ten dąży do zwiększenia harmonizacji i spójności w stosowaniu przepisów dotyczących instytucji i rynków finansowych w całej Unii Europejskiej. Celem EIOPA jest również wzmocnienie nadzoru nad grupami transgranicznymi oraz promowanie skoordynowanych działań Unii Europejskiej w zakresie nadzoru.
EIOPA wydaje szereg zaleceń i wytycznych dotyczących zasad działania zarówno regulatorów narodowych, ale również zakładów ubezpieczeń i reasekuracji. Warto wskazać, że KNF może wydawać rekomendacje skierowane do zakładów ubezpieczeń i zakładów reasekuracji m. in. w zakresie niezbędnym do realizacji określonych wytycznych i zaleceń EIOPA.
Siedzibą EIOPA jest Frankfurt nad Menem w Niemczech.