W rozpoznawanej sprawie doszło do szkody w pojeździe powoda, który skierował roszczenie przeciwko towarzystwu ubezpieczeń, w którym ochronę OC ppm. posiadał sprawca szkody. Powód domagał się od ubezpieczyciela 15 tys. zł odszkodowania.

Sąd I instancji orzekł, zgodnie z żądaniem pozwu. Pozwane towarzystwo złożyło apelację od wyroku I instancji. SO uznał apelację za zasadną. Stwierdził, że powód nie wykazał w sposób wystarczający wielkości doznanej szkody. SO orzekł, że w celu oszacowania wysokości odszkodowania należnego poszkodowanemu (wielkości szkody), wymagane jest wykazanie, jakie powód rzeczywiście poniósł wydatki, które uszczupliły jego majątek, w przypadku przeprowadzenia przez powoda naprawy pojazdu przed wypłatą całości odszkodowania.

W skardze kasacyjnej podkreślono, że SO błędnie przyjął, że wysokość odszkodowania zależy od poniesionych wydatków na jej naprawę przez poszkodowanego. Podczas gdy w utrwalonej w orzecznictwie sądów powszechnych i SN wykładni przepisów kodeksu cywilnego dotyczących odpowiedzialności odszkodowawczej wysokość odszkodowania jest uzależniona od wielkości szkody.

Zdaniem Prokuratora Generalnego w rozpoznawanej sprawie doszło do „naruszenia prawa materialnego poprzez błędną wykładnię przepisów kodeksu cywilnego o odpowiedzialności odszkodowawczej, a także naruszenie konstytucyjnych zasad i praw, w szczególności zaufania obywateli do państwa i prawa, wynikających z art. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej”.